Frappe di carnevale

Al zeg ik het zelf… mijn kinderen hoeven niet te mopperen over de “Italiaanse roots” van hun mama. En dat doen ze ook niet… als er 2 dagen achter elkaar een Hollandse maaltijd op tafel staat, worden wij allemaal (inclusief mijn Friese man) een beetje chagrijnig. Een bordje pasta op zijn tijd is gewoon nodig om het humeur van ons gezinnetje hoog te houden.

Zo maakte ik mij ook (een heel klein beetje) zorgen om de week vakantie die wij aangeboden kregen van de Friese pake en beppe (mijn schoonouders dus) … een weekje samen in een huisje… en wij mochten nergens voor zorgen! Heel lief natuurlijk, maar hoe zou dat gaan… 2x per dag brood, en dan als avondeten pannenkoeken misschien? Ik waarschuwde de kinderen “geen gezeur, we eten wat de pot schaft”… en ondertussen stopte ik in een “overlevingskistje” een paar pakken pasta, blikjes tomaat, knoflook en olijfolie… dat is toch wel het essentiële wat men in een overlevingskistje kan verwachten toch? In een koeltas toch nog even wat Parmezaanse kaas mee gesmokkeld. Vol goede moed! Op naar de “Hollandse week”… Uiteindelijk kon ik direct gebruik maken van mijn Italiaanse spulletjes… Beppe had voor de eerste avond wat in de planning, maar was de cruciale ingrediënten vergeten. Wat is dat dan toch fijn, een lekker bordje pasta!  De rest van de week hebben we het heerlijk gehad… ja, wel een dag pannenkoeken en een keertje “kipschnitzels”… maar wonder boven wonder… vonden Pake en Beppe het ook wel eens lekker om door schoondochter bediend te worden op een beetje Italiaans eten.

Dat is alweer een tijdje geleden… en zo hobbelen de maanden door zonder dat je er erg in hebt. Maar ik kwam er achter dat ik een soort van interne klok heb: elk jaar, zo rond februari, krijg ik ontzettende trek in Frappe di carnevale… dan heb ik geen enkel idee wanneer het dit jaar carnaval is… het hoort gewoon bij deze periode van de winter. Normaal begint mijn moeder er over, zo rond deze tijd… en dan kon ik als dochter natuurlijk profiteren van haar creaties. Helaas, dit jaar kwam zij er niet mee… is het misschien tijd om het stokje door te geven? Oke oke… ik heb het geprobeerd. Frappe… en mam… wat zijn ze goed gelukt!!!!! Ik ben er trots op, en de jongens vinden ze heerlijk (uit school riepen ze “ Yeahhhh, mama’s carnavals koekjes!!!”).

Frappe di carnevale

-          250 gram bloem

-          20 gram gesmolten boter

-          2 eieren

-          1 eetlepel suiker

-          1 zakje vanillesuiker

-          1 klein beetje geraspte citroenschil

-          1 beetje rum aroma

-          Poedersuiker

-          Zonnebloemolie om in te bakken

Meng de eieren, de boter, de suiker en vanillesuiker samen, voeg de citroenschil er door en het rum aroma. Voeg daarna beetje bij beetje de bloem toe, tot je een mooi stevig deeg hebt. Maak met de pastamachine hele dunne repen deeg (op dikte 6), snijd ze in slierten, maak tussen de slierten een snee en draai het deeg in elkaar (een soort vlechten). Bak de frappe heel kort in hete olie tot ze lichtbruin zijn. Laat ze afkoelen en doe er poedersuiker overheen. Buon appetito!

Afiena's courgettesoep

Ik mis haar. Mijn lieve ongecompliceerde vriendin. Vrolijk en oprecht, dat was ze echt. Iedereen die haar gekend heeft zal wel weten, wat ik bedoel.

Altijd genieten van het lekkere eten en de gezelligheid die daarbij hoorde. “Zo’n zin in!”… dat was haar zinnetje als er weer een afspraak stond. En dat kreeg je nog wat “app’jes” erover, of dan ging ze je uithoren over wat je op het menu had staan. “Heb je wel bruschetta’s?" ... En dan stuurde ze je nog even per email een foto op van hoe zij het lekker vondt… of je het dus even na wilde maken :)

Nu is ze al een maand geleden vertrokken… ze is nu verder aan het feestvieren en aan het genieten, maar dan in de mooiste plek ooit! Ze kon er ook al zo naar uit zien, dat ze verlost zou zijn van de pijn en ziekte en dat Jezus haar zou opwachten, met open armen, om haar rond te leiden in de tuin met de lekkere wijn en de sappige vruchten.

De laatste keer dat wij samen aten, had ze het al gezegd: “de volgende keer wordt het wel een dooie boel zonder mij”… en wat onwennig en confronterend was het zeker. Maar we hebben heerlijk over haar gesproken, om haar uitspraken gelachen, en wederom genoten, van het lekkere eten en de wijn.

Een van de “voorgerechten” die Afiena voor ons maakte tijdens een van de etentjes, was courgettesoep. Zo heerlijk! Een lekker en ongecompliceerd gerecht, gewoon om van de genieten. Wij eten het thuis geregeld, de kinderen vinden het erg lekker en bij ons thuis heet het nu “Afiena’s courgettesoep”.

Afiena's courgettesoep

2 grote courgettes in blokjes gesneden (niet schillen)

2 aardappels, geschild en in blokjes

2 uien

2 teentjes knoflook

2 maggi blokjes of groentebouillon

Peper en zout

Een beetje olijfolie

Fruit de uitjes en de knoflook in de olijfolie in een soeppan

Kook ondertussen 1,5 water in de waterkoker

Als het water gekookt is voeg het toe aan de uien, voeg de maggiblokjes toe, de aardappels en courgettes. Laat alles 20 minuten koken. Pureer alles met de staafmixer, voeg peper en zout naar smaak toe. Het wordt een heerlijke romige soep, lekker bij een broodmaaltijd of als voorgerecht. Je kunt er ook een beetje kookroom aan toevoegen (in het bord), ziet er mooi uit en is heerlijk.

Moederdag

Moederdag: wat is de tijd snel gegaan, het is alweer Moederdag. Terugkijkend is dit jaar zo snel gegaan: het was een bewogen jaar; de kinderen zijn al zo veel gegroeid en het leven loopt anders dan ik verwachtte. Maar ik kan nog steeds met dankbaarheid in mijn hart zeggen dat ik zo blij ben om moeder te mogen zijn! En zo gezegend ben met mijn moeder, waar ik weer een heel jaar van heb mogen genieten! Ik ging met mijn gedachte terug naar de Moederdag van vorig jaar, waar ik in de tijd een blog over schreef. Hier dus weer een blog uit de oude(r) doos:

Het is weer Moederdag! De dag begint goed, Emily heeft de hele nacht doorgeslapen, het zonnetje schijnt, dat belooft een heerlijke dag te worden!

… de 2 jongens staan naast mijn bed te popelen… en ruzie te maken over welk zelfgemaakt cadeautje mama eerst open moet maken… Ruben een lief doosje met een bonbon er in, en Alexander 3 mooie zelfgemaakte bloemen met een versje er bij. Zo lief, maar nee… mama mag het chocolaadje niet eten hoor: die vindt Ruben zelf veel te lekker, en nee mama, een bloem is voor Emily en een voor oma… want die zijn zo lief.

Ontbijt op bed… nee, niet voor mama alleen, allemaal gezellig springen op het matras en kruimelen… nee geeft niks hoor, mama gaat straks het bed wel verschonen… maar nu snel, snel pyjama’s uit, kleren aan, bedden opmaken, voeden… we moeten naar de kerk! Snel! We moeten opschieten!
Na de dienst snel weer weg, op weg naar oma nummer 1. Oh ja, even snel langs de “Mac drive”, want het is Moederdag, we willen niet dat oma nummer 1 ook nog werk van ons heeft. De hele rit is er wel iemand die zeur: Mama, mijn frietje is gevallen, mama, ik lust het vleesje niet, mama, waar is mijn speeltje van de “happy meal”, mama, ik wil drinken, mama, ik wil ook saus, mama ik hoef niet meer, mama, ik wil toch nog wat, mama, kan je dit open maken, mama, hoe lang duurt het nog??? (dat vraag ik mij inmiddels ook af)…

Aangekomen moet Emily gauw gevoed, Ruben moet plassen, Alexander heeft een snotneus… buiten spelen! Oh wacht, iedereen insmeren, waar zijn de petten… weer plassen? … oh nee… mama, we spelen toch maar binnen.

Kopje thee, glaasje fris… alles weer inpakken en hup, naar huis. 3 vermoeide kinderen op de achterbank, die deze keer slapen, om thuis weer helemaal chagrijnig wakker te worden, huilen en klieren, want ze zijn zo moe! Snel koken… voor oma nummer 2, want ja, het is Moederdag en je wilt niet dat oma hoeft te koken!

Aan tafel blijven de kinderen niet zitten, ze zijn moe en willen niet eten… nou, dan maar gauw naar boven, pyjama’s aan… huilen, de ene stopt de vingers in de ogen van de ander, een gaat gillen, de ander dan maar ook… eindelijk op bed, liedje zingen, slapen….

2 minuten beneden… Mamaaaaa, mamaaaaaa…. Ik moet poepen! Oke, naar boven, boel schoonmaken, weer naar beneden… 2 minuten verder… maaaamaaaaaa….. numero 2 moet poepen… als ik ze weer in bed heb gestopt roept Alexander nog even na… “MAMA… FIJNE MOEDERNACHT”….

Ja…” moedernacht”.. daar ga ik in alle rust van genieten (als de kleine meid doorslaapt dan)… mijmerend over hoe gezegend ik ben met mijn 3 lieve, drukke kinderen, en onze 2 lieve moeders.

Over echte vriendschap... het leven, en eten

In moeilijke tijden, leer je echte vrienden kennen. En dat is zo. De etentjes met vrienden, die ooit zo zorgeloos zijn begonnen, zijn nu voor ons allemaal zo speciaal geworden! Want we zijn er achter gekomen dat niks vanzelfsprekend is (dat wisten wij natuurlijk al, maar als je het zelf ondervind, dan begrijp je het pas echt). En nu kijken we met elkaar zo uit naar weer een dinertje, waarbij wij heerlijk kunnen genieten, van het heerlijke eten, van de gezelligheid en vooral van elkaar. Zolang het nog kan… en deze zin, heeft een ontzettende lading gekregen… elke dag is een cadeautje, en een vriendschap is een minstens zo groot cadeau. Zo intens, echt, fijn, samen lachen, samen delen, samen huilen… en samen eten. Zolang het kan…

Ik had nog beloofd de gerechten van het dinertje bij ons thuis op te schrijven, en bedenk nu pas dat ik in gebreke ben gebleven… wij hebben de etentjes bij onze lieve vrienden al gehad, en het was allemaal zo overheerlijk! Nu zijn wij weer (hopelijk snel) aan de beurt.

Belofte maakt schuld… hier komt het hoofdgerecht, van het “oude” etentje J

Cannelloni ricotta e spinaci

16 cannelloni 
1 ui
400 gr gehakte spinazie 
500 gr ricotta 
100 gr Parmezaanse kaas 
1 liter melk
50 gr bloem
50 gr boter
olijfolie
zout
peper nootmuskaat

Doe wat olijfolie in een grote pan en fruit het uitje. Voeg dan de gehakte spinazie toe en laat het even garen. Haal de pan van het vuur en voeg de ricotta toe en flink wat Parmezaanse kaas. Breng op smaak met zout en peper.
Vul de cannelloni met het spinazie mengsel.
Maak de bechamelsaus klaar: smelt de boter en voeg de bloem toe, tot het een dik papje wordt.

Voeg wat nootmuskaat toe. Voeg daarna al roerend steeds wat warme melk toe en blijf met een garde roeren. Voeg eventueel ook hier wat kaas toe.

 Als de bechamelsaus klaar is doe je een bodempje hiervan in een ingevette ovenschaal. Leg hierop de cannelloni en doe dan de rest van de saus er op.

Tenslotte nog  de rest van de Parmezaanse kaas er op en in de oven (voorverwarmd om 200 graden) voor 40 minuten.

Kipfilet met sinaasappelsaus

kipfilet in stukjes
bloem
boter om in de braden
2 sinaasappels
1 ui
knoflookpoeder

Peper, zout
gehakte peterselie

Rol de kipfiletstukjes in de bloem. Fruit het uitje en voeg daarna de kipfilet toe. Als het gaar is, haal je de kipfilet uit de pan, giet je de jus van een sinaasappel in de pan en bind het sausje met wat bloem.

Voeg peper, zout en peterselie toe aan de saus. Voeg daarna de 2^de sinaasappel toe in kleine schijfjes. ( Als het wat droog is, voeg je nog wat gekookt water toe).

Leg de kipfilet weer in de pan een laat een minuutje alles op smaak komen.

Dessert:

Het dessert was niet echt eigen verdienste… maar wel heel lekker en snel te maken. Rooster dikke plakken suikerbrood op een grillpan en serveer het warme suikerbrood met ijs of ijstaart.

Pollo al cartoccio

Als ik om half 6 aan mijn man zou vragen “Wat zullen we even snel eten?”, dan komt hij altijd met hetzelfde antwoord "Kip in de oven”… tja, heerlijk gerecht, maar niet als je binnen 20 minuten aan tafel wilt zitten.

Het is in elk geval zijn grote favoriet, zeker “blogwaardig” aldus mijn echtgenoot. Groot succes als er gasten zijn, niet moeilijk, maar zeker geen lastminute maaltijd. Dus, als je om 6 uur wilt eten, zet je om half 5 de oven alvast aan…

Pollo al cartoccio

1 grote kippenbout p.p.
1 ui p.p.
champignons
paprika’s (mix)
maggiblokjes
knoflook
zout en peper naar smaak
peterselie
paprikapoeder

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Leg elke kippenbout op een groot stuk aluminiumfolie. Doe er peper, zout, geperste knoflook en paprika poeder op. Snijd alle groente in stukjes en leg deze bovenop de kip (je hoeft de kip helemaal niet meer te zien). De ui in ringen er op. Verkruimel maggiblokjes er overheen. Vouw de aluminiumfolie dicht en doe alle pakketjes in de oven. Circa 40 minuten, tot de kip gaar is. Open de pakketjes, doe de groente een beetje aan de kant en laat dan nog eventjes in de oven, zodat de kip wat kan bijkleuren. Tip: maak ook lekkere aardappeltjes in de oven, dan is alles tegelijk klaar en superlekker!

Serveer op elk bord een pakketje, met de aardappels er naast.

Pangasiusfilet met marsala

Als de kip een vis is.

Heb je dat ook wel eens? Dat je ineens bedenkt dat je deze week nog geen een keertje vis hebt gegeten? Als "goede" moeder wil je toch verantwoord omgaan met de adviezen van het voedingscentrum...

Deze week was het weer zover, ik was van plan kipfilet te maken met marsalasaus, oh zo lekker! Maar goed, als er vis op tafel moet komen, dan proberen we het maar zo... als de kip een vis is... en komt er toch nog iets heel lekkers op tafel!

Mijn standaard "marsala kip recept" dus omgetoverd tot een "visrecept"... voor de rest, niks veranderd. Uiteraard kun je ook de pangasiusfilet weer verwisselen met kipfilet... ook erg lekker!

Pangasiusfilet met marsala

- 750 gram pangafilet

- bloem

- 1 glas marsala

- knoflookpoeder

- peterselie

- boter en olie om in te bakken

- zout en peper naar smaak

Snijd de pangasiusfilet in stukken. Wentel de vis in bloem, strooi er zout, peter en knoflook poeder overheen. Verwarm de koekenpan met wat olijfolie en wat boter (of bak-en-braad), en bak de vis hier in. Haal de vis uit de koekenpan. Giet de marsala in de koekenpan, voeg eventueel wat kokend water toe en doe er wat extra bloem in om een gebonden sausje te maken, goed roeren. Voeg voorzichtig de vis weer toe en roer voorzichtig. Serveer met lekkere groente en/of aardappeltjes.

Bruschetta al pomodoro en Peperoni grigliati con rucola

Een vriendin attendeerde mij er op, dat ik al een tijdje geen blog had geplaatst. Tja, dat gaat soms zo, het zijn gekke drukke weken geweest. Als je mij vraagt: waarmee was je zo druk dan? Dan kan ik daar niet eens een antwoord op geven. Met de kinderen gewoon bezig: feestjes, zwemles, school uitjes, kinderartsen, oogartsen... tussendoor nog wat huishouden, zelf ziekjes zijn ,maar met een rode neus toch nog boodschappen doen (Ik zou goed je handen wassen als je een winkel wagentje hebt vast gehouden hoor... je weet maar nooit dat het die van mij was :)), zo zie je maar weer: als "thuisblijfmoeder" ben je altijd onderweg!

Het eten staat nu te pruttelen in de oven; de kinderen hebben trek en blijven mij maar vragen om snoep of ander lekkers... ze snappen natuurlijk niet dat, als het eten nog niet klaar is, het enkel en alleen hun eigen schuld is. Elke 5 minuten willen ze weer iets of hebben ze mij nodig... hoe kan ik dan nog eten voorbereiden? Uitleggen heeft geen zin: mama heeft toch altijd tijd? Ja, moeder zijn is 24/7... krijg het maar eens voor elkaar.

Enkele weken terug hebben wij lieve vrienden te eten mogen hebben... we gingen eens in de zo veel tijd samen uit eten... wat voor iedereen best wel prijzig is. Dan maar om de beurt bij iemand thuis eten, net zo gezellig (zo niet gezelliger). Ik mocht te aftrap geven en kan  mij nu gaan verheugen op andermans culinaire uitbarstingen, ik ben erg benieuwd!

Ik zal alle gerechten apart vermelden in een nieuwe blog... - als ik tijd heb :) - Laten we maar eerst met het voorgerecht beginnen:

Bruschetta al pomodoro

1 ciabatta om af te bakken in de oven

1 bakje snoeptomaatjes

1 ui 

2 teentjes knoflook

olijfolie

verse basilicum

zout en peper

Bak de ciabatta af in de oven (iets korter dan op de verpakking vermeld staat), snijd de ciabatta in stukken en grill de stukjes op de grillpan. Wrijf de stukjes brood in met de teentjes knoflook. Maak ondertussen een salade van de tomaatjes, de ui, olijolie, zout en peper en laat even op smaak komen. Voeg als laatste de basilicum toe. Als de gasten er zijn, doe je de tomatensalade op de broodjes en voeg je eventueel nog wat olijfolie toe.

Peperoni grigliati con rucola

1 pot gegrilde paprika's in olie

1 zak rucola

ansjovis en kappertjes (indien gewenst)

grana padano, geraspt of in stukjes

pijnboompitjes

knoflookpoeder

balsamico azijn van goede kwaliteit

zout, peper, olijfolie

Leg de rucola op een bord. Leg de uitgelekte paprika's er op (je kunt ze ook zelf maken, maar uit een pot is echt stukken sneller), voeg de rest van de ingrediënten toe en als laatste de dressing.